Core Web Vitals, czyli podstawowe wskaźniki internetowe według Google

Pierwsze oficjalne wzmianki o pojawieniu się Core Web Vitals pojawiły się w maju 2020 roku. Jednak stworzenie i dopracowanie tych wskaźników zajęło Google sporo czasu, pierwsze wersje mogliśmy zobaczyć w czerwcu 2021, a oficjalnie czynnikiem rankingowym stały się one w sierpniu 2021. 

Czym właściwie są Core Web Vitals?

Wskaźniki te mają za zadanie ocenę strony pod kątem technicznym – przede wszystkim jej jakości i wydajności oraz tego jak realnie użytkownikowi się z niej korzysta. Za pomocą dodania CWV jako dodatkowych czynników rankingowych Google jasno pokazuje nam, że doświadczenia użytkownika ze stroną stają się szczególnie istotnym elementem pozycjonowania technicznego, obok odpowiednio skonstruowanej wersji mobilnej, bezpieczeństwa serwisu (min. certyfikatu ssl) oraz braku inwazyjnych reklam. 

Jakie są główne rodzaje podstawowych wskaźników internetowych?

• LCP – Largest Contentful Paint 

LCP jest wskaźnikiem określającym czas potrzebny do załadowania największego elementu na stronie, nie ma znaczenia jaki to element, może to być tekst, obraz, skrypt lub wideo. Idealny czas pozwalający zaliczyć stronie ten konkretny podstawowy wskaźnik internetowy to poniżej 2,5 sekundy. W zakresie 2,6-4 sekundy serwis wymaga już poprawek, a powyżej 4 sekund mamy bardzo zły wynik wymagający natychmiastowej interwencji. 

• FID – First Input Delay

FID jest wskaźnikiem określającym po jakim czasie użytkownik może wejść w jakąkolwiek interakcję ze stroną internetową. W praktyce oznacza to czas od momentu rozpoczęcia ładowania się strony do pierwszej możliwej do wykonania czynności – np. kliknięcie w buton czy przejście na kolejną podstronę. Wskaźnik ten narzędzia Google wskazują jako zaliczony dla wszystkich serwisów, gdzie wynosi on poniżej 100 ms. Powyżej tego czasu serwis wymaga poprawek. Natomiast powyżej 300 ms strona wymaga poważnej interwencji. 

• CLS – Cumulative Layout Shift

CLS jest wskaźnikiem mierzącym niespodziewane przesunięcia w układzie contentu na stronie (np. obrazów czy butonów) podczas wczytywania strony lub w późniejszym czasie. Mamy tu na myśli przypadkowe, nieplanowane przesunięcia elementów strony widocznych na ekranie. CLS jest określany poprzez mierzenie odległości o jaką przesuwa się badany element oraz ilość ekranu na jakiej zachodzi ta akcja. Google informuje nas, że wynik tego wskaźnika uznawany za zaliczony dla danego serwisu to do 0,1. W przedziale 0,1-0,25 powinniśmy już przyjrzeć się działaniu strony, a powyżej 0,25 jest to już wynik bardzo zły. 

Przedstawione powyżej trzy CWV były pierwszymi zaprezentowanymi przez Google w 2020 roku. Jednak od razu wtedy pojawiły się informacje, że są to jedynie pierwsze najbardziej podstawowe wskaźniki, które będą ewoluować w czasie oraz zdecydowanie pojawią się jeszcze kolejne. 

Na dziś istnieją jeszcze 4 kolejne czynniki, które Google weryfikuje dla wszystkich stron internetowych. Są to:

• TTFB – Time to First Byte 

Wskaźnik ten odnosi się do czasu jaki upłynął od pierwszego żądania przeglądarki wysłanego do serwera, do pierwszego przesłanego przez niego bajta. W ramach tego czasu liczone jest także wyszukiwanie DNS oraz odpowiedź SSL. Google uznaje ten wskaźnik jako zaliczony dla witryny jeśli wynosi on poniżej 200 ms. W przedziale 200-600 ms wymaga on poprawy, powyżej 600 ms jest to bardzo zły wynik. 

• FCP – First Contentful Paint

Jest to wskaźnik, który mierzy, ile czasu zajmuje wyrenderowanie pierwszego pełnego elementu na stronie, może to być tekst, obrazek albo film. FCP określany jako dobry wynosi poniżej 1,8 sekundy, w przedziale 1,8-3 sekundy jest to wynik wymagający poprawy, powyżej 3 sekund jest to wynik bardzo zły. 

• TTI – Time to Interactive

Wskaźnik ten mierzy, ile czasu zajmuje stronie by stać się w pełni interaktywną. Przedziały czasu dla tego wskaźnika prezentują się następująco – wynik dobry to poniżej 3,8 sekund, w przedziale 3,8 – 7,3 sekundy mamy wynik wymagający poprawy, powyżej 7,3 sekundy wynik bardzo zły. 

• TBT – Total Blocking Time

Jest to wskaźnik mierzący, ile czasu upływa pomiędzy FCP (pierwszym wyrenderowaniem danych), a TTI (czasem pełnej interaktywności strony). Przedziały czasu dla tego wskaźnika prezentują się następująco – wynik dobry to poniżej 300ms, w przedziale 300-600 ms mamy wynik wymagający poprawy, powyżej 600ms wynik bardzo zły.

Jak sprawdzić czy nasza strona spełnia podstawowe wskaźniki internetowe?

Najłatwiej i najbardziej wiarygodnie jest to zrobić za pomocą narzędzi Google, czyli Page Speed Insights, Search Console oraz Lighthouse.

W ramach Page Speed Insights możemy sprawdzić CWV dla dowolnego serwisu – nie tylko naszego, ale także konkurencji. Korzystając z Page Speed Insights musimy jednak pamiętać, że dla każdej podstrony otrzymamy inne dane – więc jeśli chcemy uzyskać całościowy obraz danej witryny najlepiej zweryfikować kilka rodzajów podstron. Page Speed Insights podaje nam także listę błędów wraz z możliwościami ich poprawy oraz czasu o jaki skróci to np. wczytywanie naszej strony. 

Google Search Console – pokaże nam oczywiście wyniki tylko dla witryn dla których mamy zweryfikowaną własność lub przydzielony dostęp. Aby sprawdzić CWV dla danej strony otwieramy jej GCS, przechodzimy do zakładki Ulepszenia, a następnie do raportów CWV. Możemy sprawdzić tutaj dane oddzielnie dla każdej z naszych podstron w wersji mobilnej oraz desktopowej. Po otwarciu konkretnego raportu uzyskamy konkretne informacje jakie nieprawidłowości zachodzą na danej podstronie, że nie spełnia ona założeń podstawowych wskaźników internetowych. 

Trzecim narzędziem Google, w którym możemy sprawdzić CWV jest Lighthouse. W przypadku tego narzędzia koniecznie należy sprawdzać dane zawsze w trybie incognito, ponieważ nasze osobiste ustawienia przeglądarki internetowej (np. dodane do niej wtyczki) mogą mieć wpływ na czas ładowania badanej przez nas strony.